W październiku 1920 roku - wraz z kilkunastoma chłopami - odkupił od niejakiej Rzeczkowskiej w Łomżyńskiem majątek Czaplice Osobne (w Czaplicach właściwych gospodarował Józef Lutosławski, brat Wincentego, wuj Witolda). Dali w ten sposób początek nowej, zaledwie 18 dymów liczącej, wiosce Osobne. Paweł był jej sołtysem do 1939 roku. Jako, że osiedleńcy pochodzili z Podlasia i płn.-wsch. Mazowsza otwartą pozostawała kwestia czyje pieśni będzie się śpiewać przy zmarłych. Siła osobowości sprawiła, że przyjęto warianty Pawła.
Po wkroczeniu bolszewików w 1939 roku łomżyńskie – jako matecznik endecji -spłynęło krwią. W styczniu 1940 roku zaczęły się wywózki. Paweł przesiedział w ukryciu do jesieni. Zadenuncjowany przez sąsiada (byłego parobka Rzeczkowskiej) trafił do Ostaszkowa. Jak mu się udało stamtąd wydostać i piechotą, nocami, po trzech miesiącach od ucieczki wrócić – nigdy nie wyjawił.
A wszystko to zaledwie jedno życie pobożnego człowieka.
