Świecką część repertuaru 'monodii' stanowią pieśni Kurpiowszczyzny Zielonej.

Pieśni kurpiowskie są wyrazem muzycznego i poetyckiego geniuszu polskiego gminu. Ich maestria przywodzi na myśl sztukę wokalną Środkowego Wschodu. W krwiobieg „oficjalnej” kultury polskiej weszły stosunkowo późno (w latach dwudziestych minionego wieku), za sprawą ks. Władysława Skierkowskiego, z którego badań korzystali Karol Szymanowski i Henryk Mikołaj Górecki.