Na repertuar monodii składają się pieśni rycerstwa, barokowe piety, śpiewane moralitety XVIII wieku, romantyczne pieśni dewocyjne, oraz partytury nieskodyfikowane, będące wyrazem pobożności ludowej.

Warianty melodyczne w Łomżyńskiem i na Kurpiach Zielonych zebrał Adam Strug. Wiersze czerpiemy z używanego tam po dziś dzień Śpiewnika Pelplińskiego 1871, liczącego 1102 pieśni na cały rok liturgiczny, lecz - zgodnie z polską tradycją wariantowości - bez zapisu nutowego. Średniowieczne anonimy, m.in. „Ach, mój smutku, ma żałości”, sąsiadują tu z wierszami Kochanowskiego, Bolesławiusza, Trembeckiego, Żabczyca, Naborowskiego, Krasickiego i Karpińskiego.